Powiada się, iż w fundamencie należytego wychowania leży respekt drugiego człowieka. Naprawdę wskazane jest trzymać ustalonych zasad ze względu na właściwe stosunki, należyte maniery zdecydowanie poprawiają stosunki międzyludzkie, uprzystępniają komunikację i przebieg różnorodnych sytuacji. Gdy oprócz tego odkryjemy, iż pochodzenie stwierdzenia savoire-vivre wywodzi SIĘ ze połączenia francuskich sformułowań „wiedzieć” i „życie”, wtedy będziemy mogli wyciągać wnioski, iż to właściwe zachowanie w sumie oznacza respektowanie wskazanych zasad zachowania w celu poprawienia egzystowania w społeczności. Wobec tego wskazuje się, iż to starożytni Grecy, którzy nieustannie zmierzali do doskonałości byli prekursorami savoire-vivre. A rozkwit sztuki właściwego postępowania nastał w czasie renesansu, który tak mocno inspirował się klasyczną kulturą starożytnych. Specjalną atencję do etykiety przykładano w dyplomacji i formalnych stosunkach na wysokim szczeblu. Natomiast w drugiej połowie XX wieku statut etyczny zaczął także być respektowany w stosunkach biznesowych i formalnych spotkaniach w innych domenach społecznych.
Zasad savoire-vivre jest bardzo dużo, ponieważ zasady te odnoszą się do każdej domeny naszego życia. Omówmy choć kilku z nich, szczególnie tym, które odnoszą się do naszego postępowania przy stole i relacji w pracy. Traktujemy wszystkie osoby w towarzystwie z respektem. Wyłączamy telefon, słuchamy każdego z uwagą.
Jak się witać?
W naszej polskiej kulturze mężczyźni całowali na przywitanie kobietę w rękę. Wraz z rozkwitem etykiety na formalnych spotkaniach, odchodzi się od takiego postępowania. Zawsze trzeba podać rękę, ścisnąć ją lekko, nie potrząsając. Jeśli osoby na spotkaniu są równorzędne pod kątem pozycji zawodowej, to kobieta pierwsza wyciąga rękę. Starsza osoba także ma supremacja przed młodszą. W spotkaniach biznesowych natomiast nie liczy się płeć, ani wiek, ale stanowisko. Pierwsza zawsze wita się osoba z najważniejszym pozycją zawodową.
Zachowanie podczas posiłku
Do stołu siadamy w miejscu wskazanym w większości wypadków wizytówką. Siedzimy prosto, opierając się o oparcie krzesła. Nogi trzymamy na podłodze, nie krzyżujemy ich. Dłonie natomiast nieznacznie opieramy o stół. Nasza postura powinna być wyprostowana, nie nachylamy się nad talerzami. Widelec z niewielką ilością jedzenia kierujemy na wprost do ust. Ważne jest, ażeby siedząc przy stole okiełznać jednocześnie sztukę przyjemnej konwersacji i równoczesnego konsumowania posiłku. Reguła wydaje się prosta - kierujemy jedną wzmiankę, czy kwestię do sąsiada po prawej, nabieramy malutką ilość jedzenia na łyżkę wkładamy do ust, spożywamy i z próżną buzią odpowiadamy sąsiadowi po lewej. Ponownie nakładamy pokarm, konsumujemy i kontynuujemy rozmowę. Ten wzór może wydawać się udawany i trudny, ale ma on na celu zrealizowanie dwóch podstawowych reguł - kulturalnego konsumowania ( i zjedzenia!) posiłku i równoczesnej przyjemnej konwersacji z towarzyszami. Warto wspomnieć, że nie otwieramy ust pełnych jedzenia.
Przyszykowaną na stole serwetkę rozwijamy na kolanach, w taki sposób, by znalazła się poniżej linii stołu. Sztućce do dania głównego zazwyczaj spoczywają najbliżej talerza, potem do ryb, a do przystawek leżą w następnej kolejności. Łyżka do zupy leży po prawej stronie jako ostatnia. U szczytu talerza leżą sztućce deserowe. Naczynia na napitki zestawione są w następującej kolejności: nieznacznie dalej szklanka na wodę, potem kieliszek na czerwone wino, na białe i z tyłu na musujące trunki i likiery. Po lewej stronie talerza rozkładana jest filiżanka na kawę. Wszystkie trunki popijamy małymi łyczkami, kieliszki stale podtrzymujemy w palcach za nóżkę, a samą filiżankę podnosimy za uszko.
Po zakończeniu posiłku bezwarunkowo czekamy na sygnał gospodarzy, wówczas, gdy oni dadzą znak, możemy zdjąć serwetkę z kolan, zostawić ją obok talerza i nie szurając krzesłem wstać i rzec „dziękuję”.
Płeć nieraz ma istotność
Mimo Nie bacząc na tego, iż w stosunkach biznesowych najważniejsze jest dystynkcja, które się zajmuje, są sytuacje, w których kobieta ma supremacja. w sytuacji wspólnego biznesowego posiłku, w formalnej formie, mężczyzna odsuwa krzesło kobiecie zajmującej miejsce obok. Przy wstępowaniu do pomieszczenia albo do windy stale kobieta wstępuje pierwsza. w wypadku jednakże, kiedy drzwi otwierają się do środka pierwszy wchodzi mężczyzna, bo to on otwiera i przytrzymuje kobiecie drzwi. Zwykle również przepuszcza się jako pierwszego klienta, jako znak szacunku i chęci do poparcia.
Norm savoire-vivre jest niesłychanie mnogość i naprawdę powinno się ten sprawa zgłębić w wyższym stopniu na własny użytek. Najczęściej znajomość całkowicie zaakceptowanych zasad przyzwoli nam dobrze zachować się w bardzo rozlicznych miejscach. Zawsze jednakże wybierając się do kraju o całkowicie odrębnej kulturze wypada zapoznać się z normami tam panującymi.